سیب کال حوا

سیب کال حوا

اشعار و نوشته های کاوه جوادیه / (کاوه) / (مهندس کاوه) / (کاوه جوادی)
سیب کال حوا

سیب کال حوا

اشعار و نوشته های کاوه جوادیه / (کاوه) / (مهندس کاوه) / (کاوه جوادی)

تفأل نیمه شب

حافظا با ما سر ناسازگاری از چه رو؟

خود بگو، بنوشته ای آئین یاری از چه رو

ما مگر هرگز ز تو دعوت به یاری کرده ایم؟

پاسخ ما را بده، این رازداری از چه رو؟

گر بنا دیدن بُوَد در خشت خامی هم توان

پس برای ما دگر آئینه داری از چه رو؟

نیمه شب با تو اگر رأی تفعل کرده ایم

روز و شب فرقی ندارد، آه و زاری از چه رو؟

گفتمت چاره بکن، روزم سیه تر از شب است

پاسخم دادی دگر شب زنده داری از چه رو؟

گفتمت از حزن، گفتی در بهاران می بخور

حافظا، در انتظار نوبهاری از چه رو؟

در بهار و در خزان و هر زمان بی جام می

ما که خود مستیم پس این میگساری از چه رو؟

پرسمت زاحوال یاران، نی بگویی ناخوشند

نی بگوئی خوشدلند این بی قراری از چه رو؟

گفتمت یاران همه رفتند یک یک از برم

گفتی اینان نارفیقانند، یاری از چه رو؟

"کاوه" از صدق و صفا با تو تمام شب نخفت

پس بگو یارا تو با ما کینه داری از چه رو؟

می توان شعر سرود

بودن یا نبودن

پرسش در این است

 

شکسپیر

بودن یا نبودن

بحث در این نیست

وسوسه این است

احمد شاملو

سرودن یا نسرودن

تمام مسئله این است

 

شهیار قنبری

 

می توان شعر سرود

بودن، یا نبودن

سرودن، یا نسرودن

                         نه وسوسه آن است و

                         نه مسئله این است

بودن و نسرودن

                         هر روز مسئله این بوده است

بودن و سرودن

                         هنوز وسوسه این است

ولی آیا مجالی هست؟

                         نکوهیدن فجایع را

                         سرودن این وقایع را

و بعد از آن دوباره بودن و بودن سرودن را ... ؟

*     *     *

نچ

                         مجالی نیست

                         ولی زاین غم ملالی نیست

می توان شعر سرود

تا همیشه، همه جا

                         تا زمانی که ترا خونی و انگشتی هست

                         و به هر جای که دیواری هست

                         می توان خامه انگشت در خون آغشت

و به دیوار بلند

                         همة درد نوشت

                         و پس از آن یاران
نه یه نجوای

                         که فریاد کنان

                                             می خوانند

شعر خونین ترا

خواه در کوچه تاریک

                         کنار دیوار

خواه آنگاه که آویخته گشتند

                         به یک چوبه دار

چه تفاوت دارد؟

دردها گفته شده است

*     *     *

مسئله حل نشد و

وسوسه باقی ماند