روزگار گذشته

راهی که از آن رویم هر روز

تا مدرسه بهر کسب دانش

بوده است برای بچه های

دیروز محل خوب گردش

سر تا سر سرزمین بومی

بازار و تمام خانه ها هم

کاینجا به کنار هم نشستند

بوده است درخت های درهم

نه مسجد و گنبد و مناره

نه کوچۀ تنگ بود و جاده

جنگل بُد و مردمان آن روز

در کومۀ پوشالی ساده

با مردم سرزمین بومی

از جنگل سبز ترس ها بود

جنگل همه شب شکارگاه

روباه و پلنگ و خرس ها بود

ترجمۀ آزاد از شعر "وینه" شاعر آمریکائی