سالار مهر

تو از بی قراری چون کمندی

تو از سربداری سر بلندی

تبسم نماید بر تو هر دار

تو بر دار، بر دارت بخندی

تو از مهر هر باغی گشایی

تو هر دوستاقی را ببندی

تو از نفرت از نفرین جدایی

تو پندار پاکانی، تو پندی

تو سالار مهری آفتابی

تو از نرمی ابری، چون پرندی

تو یک آسمان عشقی، جنونی

تو دریای علمی، هوشمندی

امامی، پیمبر زاده ای تو

تو اعجاز و سحری، بی گزندی

تو در شعر و در وصفم نیایی

چه گویم؟ تو دور از چون و چندی