حسرت

روزی که پیغامی دروغین تیشه ام شد

روزی که ننگ خسرو زهر شیشه ام شد

روزی که سودابه مرا در آتش افکند

روزی که تردید پدر اندیشه ام شد

وقتی زلیخا از هوس زندانیم کرد

تعبیر رویاهای زندان پیشه ام شد

من پاک بودم، پاک بودم، پاک بودم

عشقی حقیقی حسرت همّیشه ام شد

امروز هم پاکم، به پاکی همان روز

هرچند عشقت آتشی بر ریشه ام شد