در سوگ محمد رضا لطفی

مــی توان آیا دوباره نغمه تاری شنید

بی که بینی قطرۀ اشکی ز چشمانی چکید؟

حــافظیه¹ بی نوا¹یش بی نوا شد بینوا

سرو شیراز¹ از غمش پژمرده شد، قدش خمید

مــست از آن چشمۀ نوشش² شدید و تا هنوز

در نماز پنج گاهی² بال در بال³ همید

دستگاه شور⁴ در هستی معما⁴ ساز شد

تار در شور است از زخمی که بر جانش کشید

رمز عشقش⁵ تا به جان دشت ها⁵ ماهورها⁵

ریخت، از سرپنجه اش آوا، به کوهستان خنید

ضــرب با آن طنطنه در پیش تارش رنگ باخت

نی نواز اما چه خوش در پردۀ نی می دمید

اشک می بارد به سوگش میرزا عبداللهی⁶

خود همایون⁷ هم دراین بیداد⁷و شور⁷غم تکید

لــطفی از مضراب او بر تار یحیی می نشست

تار هم بشکست چون که با دل او می تپید

طــرح مرآةالخیال⁸ ما شده هر نغمه اش

یا ز هر انگشت او اوهام ما آمد پدید؟

فــرصتی ای عاشقان⁹ در اصفهان⁹ دیگر نماند

تا دل شیدا⁹ سه تارش⁹ را به گوش جان شنید

یــاد طاهرزاده¹⁰ هم کرد او به تعریف صدیق

پس شما هم یاد او با ذکر (الحمدی)¹¹ کنید

---

1- اجرا در دستگاه نوا ، در حافظیه شیراز(به تاریخ سال ۱۳۵۶)

2- چشمه نوش - اجرا در دستگاه راست پنجگاه،(مرکب خوانی)

3- تار (لطفی) دکلمه شعر سایه

4- معمای هستی - اجرا در دستگاه دستگاه شور

5- رمز عشق - در دستگاه ماهور و آواز دشتی

6- ردیف میرزا‌عبدالله - گروه بانوان شیدا-آثاری از درویش‌خان

7- بیداد - در دستگاه همایون و شور

8- مرجع دوازده مقام موسیقی ایرانی

9- ای عاشقان- تکنوازی سه‌تار در بیات اصفهان توسط گروه بانوان شیدا

10- به یاد طاهرزاده – با صدای صدیق تعریف11- ماده تاریخ (93)