یک سال وسه ماهِ تلخ

محمدرضا عالی پیام (هالو):

خنده به لبم اگر به دل پر دردم

در باطن خود سبز و به ظاهر زردم

محکوم قفس شد این قناری اما

یک سال و سه ماه بعد بر می گردم

می روم که خودم را به اوین معرفی کنم. فردا ساعت 2 بعد از ظهر جلوی در اوین خواهم بود. برای اجرای حکمی که بر شعرهایم بریده اند. شعرهایی که یکبار در سال 92 محکوم شدم و مجددن در سال 93 به خاطر همان شعرها محاکمه و مجرم شناخته شدم. به قاضی گفتم من برای این شعرها قبلن محاکمه شده ام. گفت: آن بار شاکی تو سپاه بود. این بار پلیس قضایی است. گفتم با این حساب شاید سال بعد شاکی من حوزه علمیه قم باشد. بعد اتحادیه تاکسی رانان تهران شکایت کنند. یا صنف لحاف دوزان. من باید مرتب برای این شعرها جواب پس بدهم؟

به هر جهت اگر آنان به قانون پابند نیستند من هستم.

تا آزادی من موبایلم دست دخترم خواهد بود. منتظر شعرهای جدید من از داخل زندان باشید. شب خوش

کاوه:

خنده به لبیم اگر چه زاین غم پکریم

تلخیم اگر چه ظاهراً چون شکریم

محکوم قفس شدی قناریِ عزیز

یک سال وسه ماهِ تلخ را منتظریم