سیب کال حوا

سیب کال حوا

اشعار و نوشته های کاوه جوادیه / (کاوه) / (مهندس کاوه) / (کاوه جوادی)
سیب کال حوا

سیب کال حوا

اشعار و نوشته های کاوه جوادیه / (کاوه) / (مهندس کاوه) / (کاوه جوادی)

حرف آخر


رئیس جمهور عزیز، آشیخ حسن بازم سلام
حرفای تازه ای دارم، بازم دارم واسه ت پیام


 

به جا آوُردی بنده رو؟ به چشمتون آشنا میام؟
می دونی که رودرواسی، نمی کنم با رفقام


 

همه میگن پشت سرت،آشیخ حسن مردده
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

یادت میاد زندگی رو، قول دادی آسون می کنی
هرکسی حق ملت و، خورده تو زندون می کنی

 

نون و پنیر مردم و، برۀ بریون می کنی
گفتی تو صد روز وطن و، مثل گلسّون می کنی

 

فک می کنی که چن تا صفر، جلوی یک باشه صده؟

کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

گفتی یه کاری می کنی، درآمدا زیاد باشه
مدیربشه هرکی که باعرضه وباسوادباشه


 

جوری که یارانه می خواد نباشه، یا می خواد باشه
نه این که آقازادۀ خوش ژنِ خوش نژاد باشه


 

بگو یکی بی ژنِ خوب، کجا مدیر ارشده؟
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

صندوق ملی حمایت از هنر باز نشد
به جز اینا چه قولائی، دادی و آغاز نشد


 

قواعد ممیزی هنوز احراز نشد
عینهو کنسرت و مَشَد، ساز تو هم ساز نشد


 

بی حرکت مونده هنو، حرفائی که مشدَّده
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

گفته بودی آزادی بیان برام مقدسه
الان میگی به من چه فیلـ...ـتِر کار اهل مجلسه


 

دست و وزیر و دکمه که، یه قصۀ مشخصه
حالا بگو پیام من، چه جور به گوشِت برسه؟


 

تلگرامم که فیلتره، سروش که زیر رصده
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده

 


تو دورۀ نامزدیتون، وعده دادی خیلی زیاد
میوۀ خوب و نوبرش، برجامه که بگم براد


 

صدتا درخت باغتون، فقط یه بیستاش میوه داد
اونم کار پسرعموی خودمه، آقا جواد


 

نسبت بیس به صد کمه، حداقلش نَوَده
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

وقتی خرابه بم هنوز، شهرای لبنان کدومه؟
باور کن این ها که میگم، حرف تموم مردومه


 

چراغی که به خونه مون رواس به مسجد حرومه
یالاّ پاشو یه کاری کن، بجم داداش، وخ تمومه


 

چش بزنی به هم، میگن سال هزار و چارصده

کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

تهران 97/3/12

https://t.me/a_message_from_kave/1341

https://t.me/a_message_from_kave/1342


آقای دکتر روحانی – ریاست محترم جمهوری – بسیار سپاسگزارم


آقای دکتر روحانی – ریاست محترم جمهوری – بسیار سپاسگزارم


از این که جزو مدعوین سفره اطعام افطاریتان نبوده ام، نمی دانید چه قدر سپاس گزار و خوشحالم

بـرای مـن که هـرگـز یک هنرمند سیاسـی نبوده ام و امروز نباید به دلایل موضع گیری های سیاسی و شرایط روز بین ( #دعوت روحانی_را_رد_نمی_کنمیا   ( #ما_به_افطاری_نخواهیم_ رفت ) انتخابی داشته باشم دعوت نشدن بهترین توفیق بود

و

برای من که همیشه هنرمندی با عنوان زبان گویای مردمم بوده ام این دعوت می توانست ایجاد تردید کند، که اگر می خواستم خودم را به جای یکی از همین مردم می گذاشتم و بعد، از دیدگاه آنان بین ( #دعوت روحانی_را_رد_نمی_کنم ) یا ( #ما_به_افطاری_نخواهیم_ رفت ) انتخابی داشته باشم هم انتخاب دشواری بود

شک بین این که هر مدعو عام

این دعوت را رد می کند تا نمک گیر سفرۀ شما - شمائی که در طول پنج سال برای رفع مشکلات روزمره اش و خواست های به حقش به بخش عمدۀ پیمان هایتان پایبند نبودید – نشود

یا

این دعوت را می پذیرد تا اوهم (هرچند در حد یک افطاری) سهمش را مانند "خوب ژن ها" از "سفرۀ انقلاب" بستاند و یک شب هم که شده سرِ سیربه زمین بگذارد

حق بدهید که انتخاب دشواری است

برای این که مرا بر سر این دوراهی نگذاشتید بسیار سپاسگزارم – سپاسگزاری ای که دست کم در دو سال گذشته حتی یک بار هم نیازش را احساس نکردم -