رئیس جمهور عزیز، آشیخ حسن بازم سلام |
|
به جا آوُردی بنده رو؟ به چشمتون آشنا میام؟ |
||
|
همه میگن پشت سرت،آشیخ حسن مردده |
|
||
یادت میاد زندگی رو، قول دادی آسون می کنی |
|
نون و پنیر مردم و، برۀ بریون می کنی |
||
|
فک می کنی که چن تا صفر، جلوی یک باشه صده؟ کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده |
|
||
گفتی یه کاری می کنی، درآمدا زیاد باشه |
|
جوری که یارانه می خواد نباشه، یا می خواد باشه |
||
|
بگو یکی بی ژنِ خوب، کجا مدیر ارشده؟ |
|
||
صندوق ملی حمایت از هنر باز نشد |
|
قواعد ممیزی هنوز احراز نشد |
||
|
بی حرکت مونده هنو، حرفائی که مشدَّده |
|
||
گفته بودی آزادی بیان برام مقدسه |
|
دست و وزیر و دکمه که، یه قصۀ مشخصه |
||
|
تلگرامم که فیلتره، سروش که زیر رصده |
|
||
| ||||
تو دورۀ نامزدیتون، وعده دادی خیلی زیاد |
|
صدتا درخت باغتون، فقط یه بیستاش میوه داد |
||
|
نسبت بیس به صد کمه، حداقلش نَوَده |
|
||
وقتی خرابه بم هنوز، شهرای لبنان کدومه؟ |
|
چراغی که به خونه مون رواس به مسجد حرومه |
||
|
چش بزنی به هم، میگن سال هزار و چارصده کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده |
|
||
تهران 97/3/12 |