شعر تو

دوباره چشمانت را

                        چون توهم رنگ سحر!

                        به من بدوز

دوباره صدایت را

                        چون پژواک سکوت!

                        در گوشم طنین انداز کن

دوباره اندامت را

                        چون رویای وجود!

                        در برم جای ده

دوباره دستانت را

                        چون پیچش مار کبری!

                        بر بدنم حلقه کن

و دوباره پاهایت را

                        چون سیل غم!

                        به سویم روان ساز