گو اَشِم وُهو، خوان یَتا اَهو

این زمان ز من، نکته ها شنو

قصه زَمَن، گفته های نو

خواهی اَر کنی، بند ریمن و

دیو و اهرمن، از تنت چو مو

گواَشِم وُهو¹، خوان یَتا اَهو²

خوان یَتا اَهو، گو اَشِم وُهو        

یارزَردهُشت، هومَتَت³ کجاست؟

موبدان مُغ، هوختَت⁴ کجاست؟

زان هَوَرَشتَت⁵، پرسمت کجاست

خیز و این سه را در طلب بجو

گو اَشِم وُهو، خوان یَتا اَهو

خوان یَتا اَهو، گو اَشِم وُهو        

بر شنو ز من، پند ایزدی

ریمنی بنه، کن رها ددی

بگذر از بدی، بگذر از بدی

راه ایزدان، در جهان بپو

گو اَشِم وُهو، خوان یَتا اَهو

خوان یَتا اَهو، گو اَشِم وُهو⁶

---

1- راستی بهترین است

2- یتا: بدین سان ، چنانکه 
اَهو: هستی، زندگی، زنده بودن 
وَئیریُو: آرزو شده، آرمانی، خوش آیند 
و با ترکیب آنها یتا اهووَئیریُو= زندگی آرمانی و آرزو شده 
رَتوش: رَد، پیشوای مینوی ، آموزگارِدین که با نگرش به زمانِ سُرایش این سرود بیگمان در آن زمان این ویژگی ها به اشوزرتشت نسبت داده شده است . 
اَشات: اشا، هنجاردرست، راستی 
اَشات چیت هچا: که باهنجار(سرشارازراستی)باشد 
بنابراین برداشت از نخستین مصراع = جهان آرمانی آنچنانکه آموزگارراستی ( زرتشت ) آرزو می کند باهنجاروسرشارازراستی است.

3- هومت (اندیشه نیک)

4- هوخت (گفتار نیک)

5- هورشت (کردار نیک)

6- رودِ یَتا اهو وَئیریُو ، بینش آرمانی اشوزرتشت

یَتا اَهو وَئیریُو.

اَتا رَتوش. اَشات چیت. هَچا..

وَنگهِئوش. دَزدا. مَنَنگهُو.

شیَئُوتَنَه نام . اَنگِه اوش. مَزدایی..

خشَترِم چا. اَهورایی آ .

ییم . دریگُوبیُو. دَدَت. واستارِم..

این سرود، یک شعر سه فردی (مصراعی) است که هرفردِ آن دارای شانزده آهنگ (سیلاب) است و در وزنِ شعری همانند نخستین بخش از سرود های زرتشت ( اَهنَوَد گات ) است به همین روی اَهونَه وَر نیز نام گرفته است. 

سرود یتا اهو در کنارسرود دیگری از اوستا به نام اَشِم وُهو، هریک به تعدادی مشخص بارها در نیایش های اوستایی تکرار می شود. یتااهو وئیریو درنیایش ها گاهی 1 یا 2 وگاهی 4 و 21 بار سروده می شود که برگردان واژگانی این سرود چنین است .

 مصراع نخست: 

یَتا: بدین سان ، چنانکه

اَهو: هستی، زندگی، زنده بودن

وَئیریُو: آرزو شده، آرمانی، خوش آیند

و با ترکیب آنها یتا اهووَئیریُو= زندگی آرمانی و آرزو شده

رَتوش: رَد، پیشوای مینوی ، آموزگارِدین که با نگرش به زمانِ سُرایش این سرود بیگمان در آن زمان این ویژگی ها به اشوزرتشت نسبت داده شده است .

اَشات: اشا، هنجاردرست، راستی

اَشات چیت هچا: که باهنجار(سرشارازراستی)باشد

بنابراین برداشت از نخستین مصراع = جهان آرمانی آنچنانکه آموزگارراستی ( زرتشت ) آرزو می کند باهنجاروسرشارازراستی است .

مصراع دوم :

وَنگهئوش: نیک ، نَغز، درست

دَزدا: پیشکش، هدیه، بخشش

مَنَنگهُو: منش، اندیشه، آگاهی

وَنگهئوش دَزدا مَنَنگهُو= بخشش نیک اندیشی

شیَه اُتنَنام: کردار، رفتار، عملکرد

اَنگه اوش: هستی، گیتی، زندگی

مَزدایی: اهورامزدا، ازآن خداوند، اهورایی

بنابراین برداشت از مصراع دوم = بخشش نیک اندیشی برای رفتارنغزدرزندگی وهماهنگ با خواست اهورامزداست

مصراع پایانی:

خشَترِم: توانمندی، شهریاری مینوی، پادشاهی برخویشتن

اَهورایی: هستی بخش، پروردگار، آفریننده

دریگُوبیوُ: راستکاران بی چیز، پارسایان، دینداران بی نیاز

دَدَت: دادن، بخشیدن، سازش کردن

واستارم: نگاهبان، پاسدار، یاری کننده

برداشت از مصراع پایانی= شهریاری مینوی اهورا نگاهبان پارسایان است

و برگردان پارسی سرود وَرجاوند (مقدس) یتا اهو وئیریُو که نیایش نیکِ اوستا است چنین خواهد بود .

جهان آرمانی

آنچنانکه آموزگار راستی (زرتشت) آرزودارد

جهانی است باهنجار واز روی راستی

نیک منشی،

بهترین پیشکش برای راستی پویان است

نیروی اهورایی،

یاوروپشتیبان پارسایان خواهد بود.