سیب کال حوا

اشعار و نوشته های کاوه جوادیه / (کاوه) / (مهندس کاوه) / (کاوه جوادی)

سیب کال حوا

اشعار و نوشته های کاوه جوادیه / (کاوه) / (مهندس کاوه) / (کاوه جوادی)

حرف آخر


رئیس جمهور عزیز، آشیخ حسن بازم سلام
حرفای تازه ای دارم، بازم دارم واسه ت پیام


 

به جا آوُردی بنده رو؟ به چشمتون آشنا میام؟
می دونی که رودرواسی، نمی کنم با رفقام


 

همه میگن پشت سرت،آشیخ حسن مردده
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

یادت میاد زندگی رو، قول دادی آسون می کنی
هرکسی حق ملت و، خورده تو زندون می کنی

 

نون و پنیر مردم و، برۀ بریون می کنی
گفتی تو صد روز وطن و، مثل گلسّون می کنی

 

فک می کنی که چن تا صفر، جلوی یک باشه صده؟

کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

گفتی یه کاری می کنی، درآمدا زیاد باشه
مدیربشه هرکی که باعرضه وباسوادباشه


 

جوری که یارانه می خواد نباشه، یا می خواد باشه
نه این که آقازادۀ خوش ژنِ خوش نژاد باشه


 

بگو یکی بی ژنِ خوب، کجا مدیر ارشده؟
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

صندوق ملی حمایت از هنر باز نشد
به جز اینا چه قولائی، دادی و آغاز نشد


 

قواعد ممیزی هنوز احراز نشد
عینهو کنسرت و مَشَد، ساز تو هم ساز نشد


 

بی حرکت مونده هنو، حرفائی که مشدَّده
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

گفته بودی آزادی بیان برام مقدسه
الان میگی به من چه فیلـ...ـتِر کار اهل مجلسه


 

دست و وزیر و دکمه که، یه قصۀ مشخصه
حالا بگو پیام من، چه جور به گوشِت برسه؟


 

تلگرامم که فیلتره، سروش که زیر رصده
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده

 


تو دورۀ نامزدیتون، وعده دادی خیلی زیاد
میوۀ خوب و نوبرش، برجامه که بگم براد


 

صدتا درخت باغتون، فقط یه بیستاش میوه داد
اونم کار پسرعموی خودمه، آقا جواد


 

نسبت بیس به صد کمه، حداقلش نَوَده
کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

وقتی خرابه بم هنوز، شهرای لبنان کدومه؟
باور کن این ها که میگم، حرف تموم مردومه


 

چراغی که به خونه مون رواس به مسجد حرومه
یالاّ پاشو یه کاری کن، بجم داداش، وخ تمومه


 

چش بزنی به هم، میگن سال هزار و چارصده

کارای بد بده ولی، کاری نکردنم بده


 

تهران 97/3/12

https://t.me/a_message_from_kave/1341

https://t.me/a_message_from_kave/1342


مطالبات

آشیخ سلام، حال شما؟
بس دهن خیلیارو
یه وخ نگی فلان کَسَک


 

چه طوره احوال شما؟
رأیای امسال شما
شیکَس پر و بال شما


 

حق نداری خسّه بشی
عقاب پر بسّه بشی


 

حرف تو دلم فراوونه
نگی بذار یه وخ دیگه
شاملو که گف، امروزو گف


 

نگی بذار تا بمونه
همین حالا وخت اونه
خونۀ دیوا داغونه


 

حق نداری خسّه بشی اسیر و دس بسّه بشی

 

گفتی دوباره این وطن
حالا دوباره اومدی
قولای گنده ای دادی


 

گفتی دوباره شیخ حسن
با رأی ما، با رأی من
حرفا زدی خیلی خفن


 

حق نداری خسّه بشی طوطی نوک بسّه بشی

 

گفتی حصار و میشکنی
گفتی که از دستای ما
گفتی طنابا پوسیده


 

پرده ها رو پس می زنی
زنجیر و بند و می کنی
اونا نخن، تو سوزنی


 

حق نداری خسّه بشی با نخشون بسّه بشی

 

هرچی که گفتی یادمه
تو تبریز و ارومیه
مثل یه شیر می غریدی


 

تو اصفهان واسه همه
حرفا زدی بی واهمه
البته باز خیلی کمه


 

حق نداری خسّه بشی شیر قفس بسّه بشی

 

وخ نداری خیلی زیاد
قول دادی و مثل یه مرد
واسه رسیدن به هدف


 

هزار و چارصدم میاد
گرو گذوشتی سیبیلاد
باید بری عینهو باد


 

حق نداری خسّه بشی آهوی پا بسّه بشی

 

یادت میاد شعرای من؟
بپا دلارو نشکنی؟
تو راه مردم باشی و؟


 

که گفتمت با فوت و فن؟
خیلی خطرناکه حسن؟
باشی امید مرد و زن؟


 

حق نداری خسّه بشی امید یخ بسّه بشی

 

یه حرف دیگم بودش، راسی
همون جوری که گفته شد
سه چار دفه دلا شیکس


 

بی ترس و بی رودرواسی
تو اخبارای بیست و سی
نگی زیادی حساسی


 

حق نداری خسّه بشی از گله دل بسّه بشی

 

اتل متل

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.