ندار بی درجه

لطفاً این شعر را با آهنگ مدار صفر درجه ترنم کنید

وقتی گلوی جوجه ای، با تیغ تیزی می درید

وقتی به مطبخ جوجه را، بر سیخ هایش می کشید

وقتی که عطر زعفران، تا آسمان ها می پرید

وقتی که او بر آتش منقل دمادم می دمید

من عاشق جوجه شدم، نه عقل ماند و نه دلی

چیزی نمی خواهم دگر، از کوفته های قلقلی

یک آن حواسم پرت شد، یک گربه آنجا خفته بود

یک دم پرید و جوجه را، از پیش چشمانم ربود

وقتی که ماندم بی غذا، شد آشپز گویا جری

زد جوجه های فلفلی، می داد دست مشتری

من ماندم و داغ دلی، نه جوجه ای، نه فلفلی

حتی نمانده دست کم، آن کوفته های قلقلی