ختام ماه صیام

جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید

هلال ماه در ابروی یار باید دید

حافظ

اگرچه دیده شده ماه نو ولی این بار

بگو به فَتویِ من روزه را نگاهش دار

مَهِ تمام مرا بنگر و بدان که هنوز

ز ماه روزه به جا مانده روزها بسیار

عجب ز صُنع خدا بین که روی نو مَه من

به شام زلف سیاهش بود مَهِ ده و چار

چو بَدر کامل روی تواَم بود منظر

چگونه روزۀ سی روزه را کنم افطار؟

اگر ز سر به هوایی بدیده مفتی ماه

نگاه ما نبود، جز به ماه مُفتِن یار

بگوش اگر به سما بهر مه نظر فکنی

بهوش باش که از سر نیافتدت دستار

فقیه شهره به دانش، بیا و درس نجوم

بخوان چو "کاوه" عامی به مکتب دلدار