داوری

داوری دارند با بی باوری

بر سیاست های روز داوری

باوری از خود به جان هاشان نشست

دورشان کرد از خدا خود باوری

یاوری را پشت در پشت همند

در تقابل با تو تا بی یاوری

خاوری خورشید را دزدیده اند

باختر مردان دور از خاوری

آوری سر از یم ذلت برون

گر نهی سر در ره جنگاوری

باوری بر دانش ایشان مبند

داوری دارند با بی باوری

پ.ن.

این شعر نمونه ای از یک شعر با صنایع بدیعی است. به شکلی که هر بیت با همان کلمه ای ختم می شود که با آن شروع شده است. من در بررسی هایم به موردی برخورد نکردم که با حفظ مفهوم محتوی و محورهای عمودی و افقی شعر، در کلیه ابیات این قانون رعایت بشه و بر اساس اطلاعات من این اولین مورد و تا این تاریخ تنها مورد است